Zee egels, dokter, ziekenhuis en veel pijn.
23 juli 2015 - Mafra, Portugal
Ik haat surfen op een locatie waar rotsen zijn. Niet alleen rotsen, maar ook zee egels....
Wat er in mijn voet zat bleek dus een stukje van de stekel van een zee egel te zijn. Mijn teen deed best wel veel pijn dus besloot ik heel slim mama's raad op te volgen en naar de dokter te gaan. De eigenaresse van het hostel ging met me mee wat uiteindelijk een hele slimme zet was.
Eerst naar de dokter. De verpleegster ging proberen het uit mijn teen te krijgen. Dat ging als volgt:
Een naald en een schaar. Ik heb nog nooit zo veel pijn gevoeld in een teen, vreselijk. De verpleegster bleef maar met de naald in mijn teen purren en alles open maken. De vrouw van het hostel moest mijn enkel vast houden omdat ik anders niet stil kon zitten omdat het zo vreselijk veel pijn deed. Ondanks dat de verpleegster geen steek verder kwam bleef ze het proberen wat eindigde in mij huilend in de stoel omdat het zo vreselijk veel pijn deed. Oh ja, ze knipte en trok ook huid er omheen weg met de schaar zodat ze het beter kon zien. Het deed PIJN.
Na een veel te lange marteling stuurde ze me door naar een ziekenhuis omdat ze daar iets tegen de pijn konden doen. Omdat de privékliniek vlakbij even duur was als het ziekenhuis verderop besloten we naar de privékliniek te gaan. De arts, een super lieve vrouw, zei tegen me dat zij noooit zo een gat in iemands teen zou maken omdat dat veel te pijnlijk is en je beter gewoon rustig de huid er omheen weg kan schaven. Fijn...
Met koelspray was de pijn ook nog te erg en de stekel zat gewoon veel te diep. Toen kwam ze met een verdoving aanzetten. Shit, paniek paniek. Ik ben namelijk best wel heel erg bang voor naalden en dan vooral voor verdovingen. Het zou geen pijn doen zei ze maar JEZUS wat deed die verdoving pijn. Niet om mensen bang te maken ofzo, maar ik geef eerlijk toe dat het echt vreselijk pijn deed. Het leek wel alsof die naald er steeds verder in ging en het deed zo zo zo pijn. Gelukkig ging de verdoving na een halve minuut ofzo al werken en toen was de stekel er zo uit. Nu heb ik een prachtig gaatje in mijn grote teen met een mooi verbandje er omheen. Lopen doet best wel pijn dus dat gaat wat worden de komende dagen, maar daar zet ik me wel overheen!
Niet zo een leuke ervaring, best wel vermoeiend ook allemaal. Zeker na 2/3 uur slaap. Ik heb hoofdpijn door de pijn van toen en de stress, maar ondanks dat zit ik nu in de bus richting Lissabon. Een nachtje daar en dan ga ik eindelijk Beatriz ( iemand die in Sintra woont en ik ken van Skype, Facebook, instagram, noem maar op. We praten al bijna een jaar denk. :) ) ontmoeten in Sintra! Hopelijk voelt mijn voet beter morgen maar dat komt wel goed.
Take care everyone!
Wat er in mijn voet zat bleek dus een stukje van de stekel van een zee egel te zijn. Mijn teen deed best wel veel pijn dus besloot ik heel slim mama's raad op te volgen en naar de dokter te gaan. De eigenaresse van het hostel ging met me mee wat uiteindelijk een hele slimme zet was.
Eerst naar de dokter. De verpleegster ging proberen het uit mijn teen te krijgen. Dat ging als volgt:
Een naald en een schaar. Ik heb nog nooit zo veel pijn gevoeld in een teen, vreselijk. De verpleegster bleef maar met de naald in mijn teen purren en alles open maken. De vrouw van het hostel moest mijn enkel vast houden omdat ik anders niet stil kon zitten omdat het zo vreselijk veel pijn deed. Ondanks dat de verpleegster geen steek verder kwam bleef ze het proberen wat eindigde in mij huilend in de stoel omdat het zo vreselijk veel pijn deed. Oh ja, ze knipte en trok ook huid er omheen weg met de schaar zodat ze het beter kon zien. Het deed PIJN.
Na een veel te lange marteling stuurde ze me door naar een ziekenhuis omdat ze daar iets tegen de pijn konden doen. Omdat de privékliniek vlakbij even duur was als het ziekenhuis verderop besloten we naar de privékliniek te gaan. De arts, een super lieve vrouw, zei tegen me dat zij noooit zo een gat in iemands teen zou maken omdat dat veel te pijnlijk is en je beter gewoon rustig de huid er omheen weg kan schaven. Fijn...
Met koelspray was de pijn ook nog te erg en de stekel zat gewoon veel te diep. Toen kwam ze met een verdoving aanzetten. Shit, paniek paniek. Ik ben namelijk best wel heel erg bang voor naalden en dan vooral voor verdovingen. Het zou geen pijn doen zei ze maar JEZUS wat deed die verdoving pijn. Niet om mensen bang te maken ofzo, maar ik geef eerlijk toe dat het echt vreselijk pijn deed. Het leek wel alsof die naald er steeds verder in ging en het deed zo zo zo pijn. Gelukkig ging de verdoving na een halve minuut ofzo al werken en toen was de stekel er zo uit. Nu heb ik een prachtig gaatje in mijn grote teen met een mooi verbandje er omheen. Lopen doet best wel pijn dus dat gaat wat worden de komende dagen, maar daar zet ik me wel overheen!
Niet zo een leuke ervaring, best wel vermoeiend ook allemaal. Zeker na 2/3 uur slaap. Ik heb hoofdpijn door de pijn van toen en de stress, maar ondanks dat zit ik nu in de bus richting Lissabon. Een nachtje daar en dan ga ik eindelijk Beatriz ( iemand die in Sintra woont en ik ken van Skype, Facebook, instagram, noem maar op. We praten al bijna een jaar denk. :) ) ontmoeten in Sintra! Hopelijk voelt mijn voet beter morgen maar dat komt wel goed.
Take care everyone!
Heel veel beterschap en droom maar lekker over je maand augustus !!